Jak możemy Ci pomóc?

wzorzec (punkt) odniesienia do którego porównuje się wyniki inwestycyjne funduszu, służący do oceny efektywności zarządzania funduszem, reprezentatywny dla aktywów, w które inwestowane są środki funduszu;

silna i długotrwała zniżka kursów papierów wartościowych;

zawieszenie możliwości realizowania żądań odkupienia jednostek uczestnictwa przez okres i w zakresie wskazanym przez uczestnika lub odpowiedni organ egzekucyjny;

krótkoterminowy, dłużny papier wartościowy, którego emitent potwierdza, że zaciągnął pożyczkę i zobowiązuje się zwrócić ją wraz z odpowiednimi odsetkami w określonym terminie, nie dłuższym niż jeden rok;

krótkoterminowy dłużny papier wartościowy emitowany przez przedsiębiorstwa;

krótkoterminowy papier wartościowy emitowany przez NBP, którego nabywcami mogą być wyłącznie banki komercyjne;

krótkoterminowy papier wartościowy emitowany przez Skarb Państwa z gwarancją wykupu, stanowiący potwierdzenie zobowiązania państwa z tytułu zaciągniętego kredytu o terminie wykupu wynoszącym od 1 do 52 tygodni;

cel, do którego powinien zmierzać fundusz inwestycyjny realizując swoją politykę inwestycyjną. Jest to określona w statucie generalna "wytyczna", jaką powinien kierować się fundusz w realizacji polityki inwestycyjnej. Dopuszczalne cele inwestycyjne funduszu otwartego lub specjalistycznego otwartego określa ustawa. Mogą to być: a) ochrona realnej wartości aktywów funduszu, b) osiąganie przychodów z lokat netto funduszu oraz c) wzrost wartości aktywów w wyniku wzrostu wartości lokat. Cele inwestycyjne funduszy zamkniętych mogą być określone dowolnie;

(wartość brutto jednostki uczestnictwa) - cena jednostki uwzględniająca opłaty manipulacyjne z tytułu nabycia, konwersji, zamiany lub odkupienia jednostek, pobierane przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych przy nabywaniu, konwersji, zamianie lub odkupywaniu jednostki. Jest to maksymalna cena, po jakiej można nabyć, konwertować, zamienić lub odkupić jednostki funduszu;

cena, za jaką uczestnik nabywa jednostki funduszu. Najczęściej jest to cena brutto, uwzględniająca opłatę manipulacyjną z tytułu nabycia jednostek;

(wartość netto jednostki uczestnictwa) - cena jednostki nieobciążona opłatami na rzecz towarzystwa funduszy inwestycyjnych przy nabywaniu, konwersji, zamianie lub odkupywaniu jednostki;

cena, za jaką fundusz odkupuje jednostki od uczestnika. Najczęściej jest to cena netto, uwzględniająca także kwotę podatku od zysków kapitałowych;

papier wartościowy emitowany przez fundusz inwestycyjny zamknięty, reprezentujący prawa majątkowe uczestnika określone ustawą i statutem, w tym tytuł do udziału w aktywach funduszu inwestycyjnego zamkniętego;

pewna suma pieniędzy lub innych wartości powierzona na przechowanie bankowi. Rozróżnia się depozyty a'vista (rachunki bieżące i pomocnicze) oraz depozyty terminowe (lokaty terminowe);

podmiot uprawiony do prowadzenia rejestru aktywów funduszu, kontrolowania prawidłowości zarządzania funduszem oraz ustalania wartości aktywów netto funduszu. Depozytariusz stoi na straży, zgodnego z przepisami ustawy lub statutu funduszu, zbywania i odkupywania jednostek oraz emitowania, wydawania i wykupywania certyfikatów inwestycyjnych. Depozytariuszem może być tylko bank krajowy, oddział zagranicznej instytucji kredytowej posiadający siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej o minimalnych funduszach własnych na poziomie 100 000 000 zł lub Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A.;

osoba, która zaliczyła pozytywnie egzamin organizowany przez KNF oraz została wpisana na listę doradców inwestycyjnych, uprawniona m. in. do zarządzania funduszem inwestycyjnym;

oświadczenie uczestnika funduszu nie będące zleceniem, dotyczące m in. zmiany danych uczestnika w rejestrze uczestnika, ustanowienia osoby uposażonej na wypadek śmierci uczestnika;

podmiot uprawniony do pośredniczenia w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa. Jednostki mogą być zbywane bezpośrednio przez fundusz lub za pośrednictwem towarzystwa, domów maklerskich oraz za zezwoleniem KNF poprzez inne podmioty w tym za pośrednictwem osób fizycznych;

rozproszenie (ograniczanie) ryzyka inwestycyjnego poprzez inwestowanie nie w jeden, ale w różnorodne instrumenty finansowe (podział portfela pomiędzy różnorodne aktywa różniące się oczekiwanym poziomem zysku i ryzyka). Fundusz inwestycyjny dysponując środkami dużej wartości stosuje dywersyfikację portfela inwestycyjnego, poprzez nabywanie zróżnicowanych instrumentów finansowych, co umożliwia ograniczenie ryzyka inwestycyjnego;

dzień, w którym dokonuje się wyceny aktywów funduszu oraz następuje ustalenie wartości aktywów netto funduszu, a także wartości aktywów netto funduszu przypadających na tytuły uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym (rzeczywista wycena tytułów uczestnictwa). W funduszach otwartych jest to każdy dzień roboczy;

proponowanie nabycia papierów wartościowych skierowane do inwestorów;

podmiot (np. spółka akcyjna, skarb państwa, fundusz inwestycyjny zamknięty) oferujący (tj. wystawiający lub emitujący) swoje papiery wartościowe i ogłaszający ich sprzedaż we własnym imieniu i na własny rachunek;

fundusz inwestycyjny charakteryzujący się agresywną polityką inwestycyjną, lokujący większość aktywów, nawet do 100%, w ryzykowne instrumenty finansowe (akcje, instrumenty pochodne). Fundusze akcyjne uważane są za ryzykowne i podatne na wahania koniunktury rynkowej. Ryzyko jest wysokie, z powodu możliwych znacznych wahań wartości jednostki lub certyfikatu. Przynoszą ponadprzeciętne wyniki w czasie hossy, generując zazwyczaj straty w czasie załamania rynku;

fundusz inwestycyjny o zmiennym udziale akcji i obligacji w portfelu wraz ze zmieniającą się sytuacją na rynku finansowym. W zależności od koniunktury na rynku finansowym kierują środki pieniężne w te segmenty rynku, gdzie można je najkorzystniej pomnożyć;

fundusz inwestycyjny lokujący większość aktywów w bezpieczne instrumenty finansowe (instrumenty dłużne - obligacje, bony). Inwestują przede wszystkim w papiery wartościowe o stałym dochodzie (nie inwestują wcale, lub tylko w nieznacznym stopniu w akcje) i przeznaczone są dla osób nie akceptujących ryzyka związanego z zakupem akcji;

fundusz inwestycyjny lokujący aktywa zarówno na krajowym, jak i na międzynarodowym rynku finansowym;

jedna z alternatywnych form inwestowania na rynku kapitałowym, rodzaj instytucji finansowej pobierającej opłatę za zarządzanie powierzonym kapitałem, w której dokonuje się kupna i krótkiej sprzedaży papierów na rynku kapitałowym w celu ograniczenia (to hedge) ryzyka wahań cen, przy dążeniu do maksymalizacji zysków. Jego najważniejszą cechą jest możliwość osiągania wysokiej stopy zwrotu zarówno podczas hossy jak i bessy na rynku. Fundusze hedgingowe charakteryzują się jednak bardzo wysokim ryzykiem inwestycyjnym a ich strategia inwestycyjna jest często agresywna i spekulacyjna;

osoba prawna, działająca na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych środków pieniężnych, w określone papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe;

fundusz inwestycyjny zbywający jednostki uczestnictwa, charakteryzujący się brakiem ograniczeń co do możliwości przystąpienia oraz rezygnacji z uczestnictwa (a w konsekwencji ciągle zmieniającą się liczbą uczestników i tytułów uczestnictwa). Zbywa jednostki uczestnictwa i dokonuje ich odkupienia na żądanie uczestnika. Fundusz inwestycyjny otwarty zbywa i odkupuje jednostki uczestnictwa z częstotliwością określoną w statucie, nie rzadziej jednak niż raz na 7 dni. Uczestnikiem funduszu inwestycyjnego otwartego może być zarówno osoba fizyczna, osoba prawna jak i jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej;

fundusz inwestycyjny emitujący certyfikaty inwestycyjne, charakteryzujący się ograniczonym dostępem inwestorów (możliwość przystąpienia istnieje w okresie subskrypcji certyfikatów oraz w późniejszym okresie jedynie poprzez nabycie certyfikatów na rynku wtórnym) oraz ograniczoną możliwością "wyjścia" (fundusz inwestycyjny zamknięty wykupuje certyfikaty inwestycyjne jedynie w przypadkach wskazanych w statucie). Charakteryzuje się szerokim katalogiem dopuszczalnych lokat;

fundusz inwestycyjny lokujący aktywa wyłącznie na rynku międzynarodowym;

funduszy inwestycyjny lokujący aktywa zarówno w instrumenty bezpieczne, jak i instrumenty ryzykowne - obejmuje m.in. fundusze zrównoważone, stabilnego wzrostu i aktywnej alokacji;

fundusz inwestycyjny z wydzielonymi subfunduszami (konstrukcja która pozwala na utworzenie w ramach jednego funduszu inwestycyjnego kilku subfunduszy, z których każdy może realizować własną politykę inwestycyjną). "Parasolem" jest w tym przypadku cały fundusz, który posiada osobowość prawną i może być podmiotem praw i obowiązków, pod tym parasolem z kolei znajdują się subfundusze, które w rzeczywistości mają odrębne portfele inwestycyjne i nie posiadają osobowości prawnej.

fundusz inwestycyjny lokujący ok. 20-40 proc. środków w akcje i ok. 60-80% środków w obligacje lub inne papiery dłużne;

fundusz gwarantujący wypłatę na koniec okresu rozliczeniowego co najmniej określonej części (zwykle 100 procent) zainwestowanego na początku tego okresu kapitału;

fundusz inwestycyjny lokujący mniej więcej w równych proporcjach w akcje i obligacje. Celem takiego funduszu jest stabilne, długoterminowe zwiększanie wartości aktywów przez ich aktywne lokowanie w papiery wartościowe, zarówno związane z podwyższonym ryzykiem, jak i w papiery o umiarkowanym poziomie ryzyka;

aktualnie jedyna w Polsce giełda papierów wartościowych służąca przede wszystkim krajowemu obrotowi akcjami publicznych spółek akcyjnych, obligacjami państwowymi, walorami Narodowych Funduszy Inwestycyjnych i innymi papierami dopuszczonymi do obrotu publicznego.

czas, na który inwestor lokuje środki pieniężne w wybranym instrumencie finansowym (także w jednostkach funduszu inwestycyjnego);

silna i długotrwała zwyżka kursów papierów wartościowych;

miernik zmian cen papierów wartościowych notowanych na giełdzie obejmujący wszystkie papiery wartościowe danego typu lub ich wybraną grupę;

konto, na którym można oszczędzać na dodatkową emeryturę, (ustawowa forma indywidualnego oszczędzania na cele emerytalne, m.in. w funduszach inwestycyjnych), w której dochód oszczędzającego jest zwolniony od podatku od zysków kapitałowych. Zasady funkcjonowania IKE określa ustawa o indywidualnych kontach emerytalnych z dnia 20 kwietnia 2004 r.;

druga obok IKE możliwość indywidualnego oszczędzania na emeryturę w ramach III filaru. Charakteryzuje się:
- limitem wpłat w wysokości:
     - 1,2 krotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok - w przypadku osób nieprowadzących pozarolniczej działalności - w 2021 roku jest to 6 310,80 zł;
     - 1,8 krotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok - w przypadku osób prowadzących pozarolniczą działalność¹ - w 2021 r. jest to 9 466,20 zł;
- ulgą podatkową polegającą na możliwości odliczenia wpłacanych kwot od podstawy opodatkowania;
- zwolnieniem z podatku od zysków kapitałowych przy wypłacie środków po osiągnięciu wieku emerytalnego opodatkowaniem wypłacanej kwoty zryczałtownaym 10% podatkiem dochodowym.
Podstawowa różnica pomiędzy IKE a IKZE polega na momencie zapłacenia podatku dochodowego. W IKE gromadzone są pieniądze już po potraceniu podatku, tak więc wypłata jest z niego zwolniona. W IKZE natomiast jest na odwrót - składki są odliczane od podstawy opodatkowania, jednak podatek będzie liczony od wypłacanej kwoty w momencie zakończenia inwestycji.
IKZE mogą być prowadzone przez fundusze inwestycyjne, banki, towarzystwa ubezpieczeniowe, domy maklerskie, otwarte fundusze emerytalne.

¹ Limit tylko dla osób, które prowadzą pozarolniczą działalność w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych.

będąca przedmiotem obrotu lokata kapitału dokonana jako inwestycja w celu pomnożenia dochodu, m.in. papiery wartościowe, takie jak: akcja, obligacja czy instrumenty rynku pieniężnego;

instrumenty finansowe, których wartość zależy od wartości innego instrumentu finansowego lub towaru, którego cena w danym terminie w teraźniejszości lub przyszłości jest znana (tzw. instrumentu bazowego), np. kontrakty terminowe, opcje;

bezpieczne i łatwo płynne papiery wartościowe lub nie będące papierami wartościowymi instrumenty finansowe, które mogą być przedmiotem obrotu na rynku pieniężnym, takie jak bony skarbowe, obligacje o krótkim terminie wykupu (do jednego roku) oraz depozyty na okres jednego roku;

inwestor będący osobą fizyczną;

inwestor będący osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej (m.in. fundusz inwestycyjny);

prawny tytuł do udziału w aktywach funduszu inwestycyjnego otwartego i specjalistycznego otwartego (jednostki uczestnictwa reprezentują jednakowe prawa majątkowe), który nie jest papierem wartościowym i nie może być zbywany na rzecz osób trzecich (wyjątkiem jest odkupienie jednostek przez fundusz na żadanie uczestnika tego funduszu, któremu przysługują jednostki). Jednostki uczestnictwa podlegają dziedziczeniu, jak też mogą być przedmiotem zabezpieczenia zobowiązań;

dokument informacyjny funduszu inwestycyjnego otwartego i specjalistycznego otwartego, który zastąpił skrót prospektu informacyjnego; KIID w prosty i zrozumiały sposób opisuje cele i politykę inwestycyjną funduszu;

organ nadzoru nad rynkiem finansowym w Polsce, w tym nad rynkiem funduszy inwestycyjnych; Do zadań KNF należy poza sprawowaniem nadzoru nad rynkiem finansowym, podejmowanie działań służących prawidłowemu funkcjonowaniu rynku finansowego, podejmowanie działań mających na celu rozwój rynku finansowego i jego konkurencyjności, podejmowanie działań edukacyjnych i informacyjnych w zakresie funkcjonowania rynku finansowego, udział w przygotowywaniu projektów aktów prawnych w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym, stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między uczestnikami rynku finansowego. W skład KNF wchodzą Przewodniczący, dwóch Zastępców Przewodniczącego i czterech członków, którymi są: minister właściwy do spraw instytucji finansowych albo jego przedstawiciel, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego albo jego przedstawiciel; Prezes Narodowego Banku Polskiego albo delegowany przez niego Wiceprezes Narodowego Banku Polskiego oraz przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;

jednoczesne nabycie jednostek uczestnictwa jednego funduszu za środki pochodzące z odkupienia jednostek innego funduszu zarządzanego przez to samo TFI;

określone przez ustawę o funduszach inwestycyjnych lub statut ograniczenia inwestycyjne funduszu, wskazujące na dopuszczalny maksymalny poziom zaangażowania funduszu w poszczególne instrumenty finansowe; np. "fundusz inwestycyjny otwarty nie może lokować więcej niż 5 % wartości swoich aktywów w papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego wyemitowane przez jeden podmiot.";

lokata bankowa o nieokreślonym terminie zapadalności cechująca się rosnącym oprocentowaniem wraz z wydłużaniem okresu utrzymywania lokaty;

lokata bankowa umożliwiająca systematyczny dostęp do odsetek;

lokata bankowa złożona na z góry określony czas. Środki pieniężne zgromadzone na lokacie terminowej, zazwyczaj nie są potrzebne do finansowania bieżącej działalności, a mogą przynieść dochód w postaci oprocentowania. Ponieważ powierzone bankom środki pozostają do ich dyspozycji przez dłuższy czas, płacą one za depozyty terminowe wyższe odsetki niż w przypadku oprocentowania np. rachunków bieżących;

instytucja dysponująca licencją na prowadzenie regulowanego rynku pozagiełdowego i mogąca tworzyć platformy elektronicznego obrotu papierami wartościowymi i instrumentami finansowymi także na rynku nieregulowanym.

nabycie jednostek uczestnictwa wybranego funduszu w wyniku złożenia zlecenia nabycia i wpłacenia odpowiednich środków. Wpłaty mogą być dokonywane w POK lub przelewem z banku/przekazem pocztowym bezpośrednio na konto funduszu.

dłużny papier wartościowy, którego emitent potwierdza, że zaciągnął pożyczkę w określonej wysokości, (jest dłużnikiem właściciela obligacji) i zobowiązuje się wobec właściciela obligacji do spełnienia świadczenia (np. zwrotu pożyczki wraz z odsetkami) w precyzyjnie określonym terminie (powyżej 1 roku). Rozróżnia się następujące klasyfikacje obligacji: a) skarbowe, komunalne i korporacyjne, b) o zmiennym oprocentowaniu, o stałym oprocentowaniu, i obligacje zerokuponowe, c) przychodowe, z prawem pierwszeństwa oraz zamienne;

odkupienie od uczestnika przez fundusz inwestycyjny jednostek uczestnictwa. Z chwilą odkupienia jednostki uczestnictwa są umarzane z mocy prawa; statut funduszu określa terminy, w jakich najpóźniej nastąpi odkupienie przez fundusz jednostek uczestnictwa po zgłoszeniu żądania ich odkupienia. Zazwyczaj fundusz odkupuje jednostki uczestnictwa na każde żądanie uczestnika funduszu złożone w dniu roboczym, z wyjątkiem specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego, który może w swoim statucie przewidywać mniejszą częstotliwość odkupywania jednostek uczestnictwa, np. raz na tydzień;

(opłata dystrybucyjna, prowizja) - opłata pobierana przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych przy zbywaniu, odkupywaniu, konwersji lub zamianie jednostek uczestnictwa;
 

opłata pobierana podczas subskrypcji certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego zamkniętego;

opłata pobierana za nabycie przez fundusz certyfikatów inwestycyjnych od jego uczestnika;

wynagrodzenie towarzystwa funduszy inwestycyjnych za zarządzanie funduszem, uwzględnione już w cenie netto jednostki uczestnictwa lub wartości certyfikatu inwestycyjnego. Wysokość wynagrodzenia towarzystwa za zarządzanie funduszem inwestycyjnym zależy w głównej mierze od rodzaju prowadzonej przez fundusz polityki inwestycyjnej - im bardziej polityka inwestycyjna funduszu jest agresywna, tym opłata za zarządzanie jest wyższa;

osoba prawna działająca na podstawie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, będąca zasadniczym elementem drugiego filaru systemu emerytalnego, której podstawowym celem jest gromadzenie i inwestowanie środków pieniężnych członków z przeznaczeniem na wypłatę po osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego;

dokument lub nie posiadający formy materialnej zapis elektroniczny na rachunku papierów wartościowych, obejmujący określone prawa majątkowe przysługujące jego posiadaczowi - np. akcje, obligacje;

papiery wartościowe stanowiące dowód zobowiązania finansowego (zazwyczaj wypłacenia określonej sumy pieniędzy) pomiędzy ich emitentem, a nabywcą papieru dłużnego (wszelkiego rodzaju obligacje, bony);

osoba upoważniona przez uczestnika funduszu do dokonywania w jego imieniu określonych operacji na jednostkach uczestnictwa. W praktyce rozróżnia się następujące rodzaje pełnomocnictw: a) ogólne (uprawniające do dokonywania wszystkich operacji na rejestrze uczestnika), b) rodzajowe (uprawniające do dokonywania tylko określonych zleceń lub dyspozycji w imieniu uczestnika, c) szczegółowe (uprawnienie jednorazowe do dokonania konkretnej operacji na rachunku uczestnictwa);

poufny numer identyfikacyjny, nadawany uczestnikowi przez TFI służący do wykonywania dyspozycji przez telefon na rachunku uczestnika funduszu;

podatek dochodowy od osób fizycznych pobierany z tytułu uzyskiwanego dochodu od wszelkich dochodów kapitałowych, w tym udziału w funduszach kapitałowych (m.in. w funduszach inwestycyjnych), wynoszący obecnie 19 procent zysku;

określona w statucie funduszu polityka informująca potencjalnych uczestników, w jaki sposób fundusz zamierza osiągnąć swój cel inwestycyjny. Polityka inwestycyjna określa kategorie lokat funduszu oraz wyjaśnia, jakimi kryteriami będą się kierować zarządzający aktywami funduszu przy wyborze tychże lokat, tak aby fundusz osiągnął zamierzony cel inwestycyjny;

dokument potwierdzający realizację zlecenia dotyczącego jednostek uczestnictwa, który agent transferowy przesyła uczestnikowi w imieniu funduszu;

ustawowa forma grupowego oszczędzania na emeryturę, m.in. w funduszach inwestycyjnych. Forma zabezpieczenia emerytalnego prowadzona w postaci umowy o wnoszenia przez pracodawcę składek pracowników do funduszu. Zasady funkcjonowania PPE określa ustawa o pracowniczych programach emerytalnych z dnia 20 kwietnia 2004 r. (Dz. U., Nr 116, poz. 1207 ze zm.);

pozaustawowa forma oszczędzania na emeryturę oferowana przez TFI, polegająca na systematycznych wpłatach środków pieniężnych na nabycie jednostek uczestnictwa wybranego funduszu (funduszy) przez określony czas, w zamian za obniżkę stawek opłat manipulacyjnych. W ramach programów systematycznego oszczędzania istnieje również możliwość podzielenia wpłaty pomiędzy różne typy funduszy otwartych zarządzanych przez towarzystwo;

dokument o charakterze informacyjnym, publikowany przez emitenta papierów wartościowych, skierowany do potencjalnych inwestorów. Powinien zawierać informacje na temat rodzaju oferty i jej adresata, sposobu przeprowadzenia emisji oraz szczegółowe informacje o sytuacji finansowej emitenta. W przypadku funduszy inwestycyjnych zamkniętych oferujących publicznie swoje certyfikaty inwestycyjne prospekt emisyjny zawiera informacje o funduszu, zarządzającym nim towarzystwie oraz ofercie emitowanych przezeń certyfikatów;

dokument o charakterze informacyjnym publikowany przez fundusze inwestycyjne otwarte oraz specjalistyczne otwarte, zawierający szereg istotnych z punktu widzenia uczestnika informacji o funduszu, (m. in. sposobie zbywania i odkupywania jednostek uczestnictwa, realizacji przyjętej polityki inwestycyjnej, historycznych wynikach finansowych funduszu), zarządzającym nim towarzystwie oraz podmiotach zaangażowanych w jego obsługę. Prospekty informacyjne dostępne są na stronie internetowej towarzystwa, w jego siedzibie oraz w punktach zbywania jednostek uczestnictwa, a także dostarczane uczestnikowi na jego żądanie;

rachunek bankowy prowadzony przez depozytariusza funduszu, na którym gromadzone i przechowywane są środki pieniężne przekazywane przez inwestorów i uczestników tytułem nabycia jednostek uczestnictwa funduszu;

organ kontrolny, składający się z uprawnionych do udziału w nim uczestników specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego i funduszu inwestycyjnego zamkniętego. Zadaniem rady inwestorów jest m. in. kontrola realizacji celu inwestycyjnego funduszu i polityki inwestycyjnej lub przestrzegania ograniczeń inwestycyjnych. Rada inwestorów może w szczególnych przypadkach postanowić o rozwiązaniu funduszu;

wskaźnik pozwalający ocenić wiarygodność kredytową emitenta lub ryzyko związane z różnymi instrumentami finansowymi, nadawany przez wyspecjalizowaną firmę (agencję ratingową);

nabycie jednostek uczestnictwa w funduszu w określonym w statucie terminie po ich odkupieniu, bez konieczności uiszczenia opłaty manipulacyjnej;

spis wszystkich funduszy inwestycyjnych zarejestrowanych w Polsce prowadzony przez Sąd Okręgowy w Warszawie;

konto danego uczestnika w funduszu, wyodrębnione w ramach rejestru uczestników funduszu, na którym zapisywane są wszelkiego rodzaju informacje na temat uczestnika oraz przeprowadzonych przez niego operacji na jednostkach uczestnictwa;

komputerowa baza danych funduszu prowadzona przez agenta transferowego, która zawiera w szczególności dane identyfikujące uczestników funduszu, liczbę należących do nich jednostek uczestnictwa, dokonane dotychczas transakcje, informacje o udzielonych i odwołanych pełnomocnictwach;

rynek, na którym dochodzi do zawierania i realizacji transakcji, których przedmiotem są instrumenty finansowe; rynek kapitałowy - segment rynku finansowego, na którym dokonuje się obrót średnio- i długoterminowych instrumentów finansowych o terminie zapadalności powyżej jednego roku (np. akcje, obligacje);

segment rynku finansowego, na którym dokonuje się obrót średnio- i długoterminowych instrumentów finansowych o terminie zapadalności powyżej jednego roku (np. akcje, obligacje);

segment rynku finansowego, na którym dokonuje się obrót krótkoterminowych instrumentów finansowych o terminie zapadalności do jednego roku (np. bony skarbowe);

część rynku kapitałowego, na której przeprowadzane są nowe emisje papierów wartościowych (dokonuje się pierwszej transakcji sprzedaży papierów wartościowych inwestorom);

część rynku kapitałowego, na której dokonuje się obrót papierami wartościowymi pomiędzy inwestorami, najczęściej za pośrednictwem giełdy papierów wartościowych;

chęć do podejmowania ryzyka inwestycyjnego;

fundusz inwestycyjny zbywający jednostki uczestnictwa, charakteryzujący się w odróżnieniu od funduszu inwestycyjnego otwartego, możliwością ograniczenia częstotliwości odkupywania jednostek uczestnictwa, dopuszczalnym ograniczeniem katalogu uczestników tylko do osób prawnych oraz możliwością prowadzenia polityki inwestycyjnej odpowiadającej funduszom inwestycyjnym zamkniętym;

podlegający badaniu/przeglądowi przez biegłego rewidenta dokument zawierający bilans, rachunek wyniku z operacji, zestawienie zmian w aktywach netto, zestawienie lokat oraz inne istotne informacje o działalności funduszu inwestycyjnego w pierwszym półroczu roku obrotowego (sprawozdanie półroczne) lub w całym roku obrotowym (sprawozdanie roczne), Półroczne sprawozdania finansowe funduszu publikowane są na stronie internetowej towarzystwa, ponadto roczne i półroczne sprawozdania finansowe powinny być dostępne w miejscach zbywania jednostek uczestnictwa oraz doręczane uczestnikom na ich żądanie;

podstawowy dokument regulujący prawa i obowiązki uczestnika funduszu oraz określający organizację i sposób działania funduszu inwestycyjnego, sporządzony w formie aktu notarialnego. Statut uwzględnia w szczególności informacje dotyczące polityki inwestycyjnej funduszu, rodzaje dopuszczalnych lokat funduszu, wysokości pobieranych opłat i kosztów funduszu. Kopia statutu funduszu stanowi załącznik do prospektu informacyjnego tego funduszu;

procentowy stosunek wypracowanego zysku do wartości inwestycji; strata - nadwyżka wydatków nad wpływami;

nadwyżka wydatków nad wpływami;

ustalane przez zarząd towarzystwa funduszy inwestycyjnych zestawienie opłat manipulacyjnych pobieranych przy nabywaniu, odkupywaniu, konwersji lub zamianie jednostek uczestnictwa wraz z obowiązującymi w tym zakresie zwolnieniami. Tabele opłat manipulacyjnych dostępne są w miejscach zbywania jednostek uczestnictwa oraz na stronie internetowej towarzystwa;

termin w którym papier wartościowy (instrument finansowy) jest wykupywany przez emitenta (instytucję finansową);

to test, którego celem jest sprawdzenie, czy oferowana usługa doradcza/maklerska jest dopasowana do poziomu ryzyka akceptowanego przez klienta;

to test, którego celem jest ustalenie, czy inwestycja w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych jest odpowiednią inwestycją dla klienta, biorąc pod uwagę poziom wiedzy i doświadczenie klienta na rynku instrumentów finansowych;

osoba prawa, (spółka akcyjna), będąca najważniejszym organem funduszu inwestycyjnego, której podstawowym celem jest tworzenie funduszy, zarządzanie nimi i reprezentowanie ich wobec osób trzecich. Towarzystwo jako organ funduszu podejmuje wszelkie działania konieczne do prawidłowego funkcjonowania funduszu. Niezbędnym warunkiem prowadzenia działalności przez towarzystwo jest uzyskanie zezwolenia KNF;

osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, posiadająca tytuł prawny (jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny) do udziału w aktywach funduszu. Nabycie jednostki uczestnictwa lub certyfikatu inwestycyjnego jest nabyciem udziału w aktywach funduszu. Uprawnienia uczestnika funduszu nabywa się poprzez zawarcie umowy z funduszem, a na etapie tworzenia funduszu - z towarzystwem, przy czym posiadanie praw uczestnika funduszu wiąże się w takim przypadku z przydziałem jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych i wpisem funduszu do rejestru funduszy inwestycyjnych. Uczestnik funduszu w zależności od rodzaju funduszu posiada prawo m. in. do nabycia, żądania odkupienia, konwersji, zamiany jednostek uczestnictwa, nabycia i żądania wykupienia certyfikatów inwestycyjnych oraz uczestnictwa w organach kontrolnych funduszu, takich jak rada inwestorów czy zgromadzenia inwestorów;

likwidacja jednostek będąca efektem złożenia przez uczestnika zlecenia ich odkupienia;

ustawa o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 r. (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.), określająca zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych;

wartość aktywów funduszu inwestycyjnego pomniejszona o zobowiązania funduszu w dniu wyceny;

wartość aktywów netto funduszu zamkniętego w dniu wyceny podzielona przez całkowitą liczbę certyfikatów inwestycyjnych;

wartość aktywów netto funduszu otwartego lub specjalistycznego otwartego w dniu wyceny podzielona przez liczbę wszystkich jednostek uczestnictwa zapisanych w rejestrach uczestników funduszu;

wyrażona w złotych lub w walucie obcej minimalna kwota, którą należy wpłacić do funduszu inwestycyjnego, aby stać się jego uczestnikiem;

rejestr uczestników funduszu inwestycyjnego prowadzony dla osób pozostających w związku małżeńskim;

jednoczesne nabycie jednostek uczestnictwa jednego subfunduszu funduszu z wydzielonymi subfunduszami za środki pochodzące z odkupienia jednostek innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego;

zatrudniony przez TFI specjalista, którego zadaniem jest efektywne zarządzanie środkami funduszu zgodnie z jego celami inwestycyjnymi;

organ kontrolny i decyzyjny funduszu inwestycyjnego zamkniętego. Do jego kompetencji należy m. in. wyrażanie zgody na zmianę depozytariusza funduszu, emisję nowych certyfikatów, zmianę statutu we wskazanym w ustawie zakresie oraz rozwiązanie funduszu w szczególnych przypadkach. W zgromadzeniu uczestników mają prawo uczestniczyć wszyscy uczestnicy funduszu, bez względu na liczbę posiadanych certyfikatów;

oświadczenie woli składane przez uczestnika funduszu dotyczące nabycia, odkupienia, konwersji, zamiany jednostek uczestnictwa oraz ustanowienia bądź odwołania pełnomocnictwa lub blokady;

nadwyżka wpływów nad wydatkami.